1859 r. |
15 grudnia – urodziny w Białymstoku, z ojca Marka i matki Rozalii |
1869 r. |
rozpoczęcie nauki w gimnazjum realnym w Białymstoku, |
1873 r. |
przeprowadzka do Warszawy, rozpoczęcie nauki w Gimnazjum Filologicznym w Warszawie, |
1878 r. |
prezentacja kolegom z gimnazjum projektu języka międzynarodowego |
1879 r. |
zakończenie nauki w Gimnazjum Językowym w Warszawie, rozpoczęcie studiów medycznych w Moskwie, |
1881 r. |
powrót do Warszawy, kontynuowanie studiów medycznych na Uniwersytecie Warszawskim, |
1885 r. |
zakończenie studiów medycznych, rozpoczęcie pierwszej pracy w Wejseje (Litwa), |
1886 r. |
praktyka okulistyczna w Warszawie i Wiedniu, nawiązanie znajomości z Klarą Zilbernik z Kowna, przyszłą żoną, |
1887 r. |
26 lipca – ukazanie się, dzięki posagowi od przyszłego teścia Aleksandra Zilbernika pierwszego podręcznika języka międzynarodowego, podpisanego przez autora pseudonimem „Dr Esperanto”, 9 sierpnia – ślub z Klarą Silbernik, |
1888 r. |
urodziny syna Adama, wydanie pierwszego utworu literackiego – „Zamieć” Puszkina w języku międzynarodowym w tłumaczeniu A. Grabowskiego, urodziny córki Zofii, powstanie pierwszego towarzystwa esperantystów w Norymberdze, |
1889 r. |
rozpoczęcie wydawania pierwszego czasopisma w języku międzynarodowym „La Esperantisto”, wyjazd Zamenhofa do pracy do Cherson (południowa Rosja), |
1890 r. |
powrót do Warszawy, |
1893 r. |
przeprowadzka „za pracą i chlebem” rodziny Zamenhofa do Grodna, |
1894 r. |
ukazuje się pierwszy słownik „Universala Vortaro” autorstwa Zamenhofa, |
1895 r. |
cenzura zakazuje dystrybucji „La Esperantisto” w Rosji, co powoduje upadek czasopisma, gdyż większość prenumeratorów mieszkało w Rosji, rozpoczęcie wydawania czasopisma „Lingvo Internacia” w Uppsala, |
1897 r. |
powrót rodziny Zamenhofów na stałe do Warszawy, |
1898 r. |
Francuz Louis de Beaufront zakłada Towarzystwo Propagandy Esperanta (Societo por La Propagando de Esperanto), |
1901 r. |
francuskie wydawnictwo „Hachette” rozpoczyna wydawanie serii książek w języku esperanto i podpisuje kontrakt z Zamenhofem, pod pseudonimem „Homo Sum” Zamenhof publikuje broszurę w języku rosyjskim – „Hillelizm – próba rozwiązania kwestii żydowskiej” w Sankt Petersburgu, prezentującą jego poglądy filozoficzne i religijne, |
1904 r. |
narodziny najmłodszej córki Zamenhofów – Lidii, |
1905 r. |
pierwszy światowy Kongres Esperanta w Boulogne-sur-Mer (Francja) z udziałem 688 esperantystów z 20 krajów, Zamenhof odznaczony francuzkim orderem „Legii Honorowej”, nieudana próba powołania i inicjatywy Zamenhofa podczas pierwszego kongresu Światowej Ligi Esperanckiej (Tutmonda Ligo Esperantista), ukazanie się „Fundamento de Esperanto” – zredagowanej przez Zamenhofa „bazy języka”, składającej się z części gramatycznej, literackiej i słownika, |
1906 r. |
publikacje Zamenhofa nt. homaranizmu w „Ruslanda Esperantisto”: „Kelkaj rimarkoj pri hilelismo”, i „Kio do estas la homaranismo”, pogromy Żydów w Imperium Rosyjskim m.in. w Petersburgu i Białymstoku, rozpoczęcie wydawania „Pola Esperantisto” w Lwowie, |
1907 r. |
rozbicie w ruchu esperanckim – powstanie z incjatywy Francuzów, na czele z Louis’em de Beaufront języka „Ido”, |
1908 r. |
powołanie Światowego Związku Esperanta (Universala Esperanto – Asocio) z inicjatywy Szwajcara Hectora Hodlera, |
1911 r. |
udział autora esperanta w Międzynarodowym Kongresie Ras w Londynie – Zamenhof przedstawia deklarację, że nienawiść między narodami zniknie dopiero, gdy ludzkość będzie miała wspólny język i łączącą ją religię, |
1912 r. |
nazwanie imieniem Zamenhofa placu w Terrasa w Hiszpanii, podczas 8-go Światowego Kongresu w Krakowie Zamenhof rezygnuje publicznie z pełnienia oficjalnych funkcji w ruchu esperanckim, |
1913 r. |
„Deklaracja o Homaranizmie” – pełna publiczna prezentacja poglądów, odmowa przystąpienia do Żydowskiej Ligi Esperantystów, |
1914 r. |
odsłonięcie pierwszego pomnika Zamenhofa w uzdrowisku Franzbad w Austro-Węgrzech (obecna nazwa – Frantiskovy Lazne – Czechy), wybuch I wojny Światowej przerywa podróż rodziny Zamenhofów w drodze na kongres esperanta w Paryżu, |
1915 r. |
„List do dyplomatów” – wzywający polityków do pokoju i tworzenia świata wolnego od konfliktów religijnych i narodowych, |
1917 r. |
zakończenie tłumaczenia Starego Testamentu, 14 kwietnia – śmierć Ludwika Zamenhofa w Warszawie. |
1919 r. |
nadanie, imienia Zamenhofa ulicy Zielonej w Białymstoku, przy której urodził się twórca esperanta, |
1920 r. |
powstanie, z inicjatywy młodego dziennikarza – Jakuba Szapiro, Towarzystwa Esperantystów im. Zamenhofa w Białymstoku, |
1945 r. |
Leon Kłodecki, były uczeń Jakuba Szapiro, po wojnie wraca do Białegostoku i rozpoczyna nauczanie esperanta, |
1959 r. |
nadanie imienia Zamenhofa Szkole Podstawowej Nr 23 w Białymstoku przy ul. Kościelnej, |
1988 r. |
rejestracja Fundacji im. Ludwika Zamenhofa, nadanie imienia Dr. Ludwika Zamenhofa Dziecięcemu Szpitalowi Klinicznemu – klinice Akademii Medycznej w Białymstoku, |
1991 r. |
ponowna rejestracja Białostockiego Towarzystwa Esperantystów, |
1995 r. |
odbudowa, przez Przedsiębiorstwo Budowlane „Wersal Podlaski, budynku dawnej szkoły talmudycznej, w której funkcjonuje Centrum Esperanto, Białostockie Towarzystwo Esperantystów i Fundacja im. L. Zamenhofa, |
2000 r. |
Ludwik Zamenhof zostaje wybrany przez czytelników „Gazety Wyborczej” Białostoczaninem XX wieku, a przez czytelników „Gazety Współczesnej” – Podlasianinem XX wieku. |