Ludwik Zamenhof fakty biograficzne

1859 r.15 grudnia – urodziny w Białymstoku, z ojca Marka i matki Rozalii
1869 r.rozpoczęcie nauki w gimnazjum realnym w Białymstoku,
1873 r.przeprowadzka do Warszawy, rozpoczęcie nauki w Gimnazjum Filologicznym w Warszawie,
1878 r.prezentacja kolegom z gimnazjum projektu języka międzynarodowego
1879 r.zakończenie nauki w Gimnazjum Językowym w Warszawie, rozpoczęcie studiów medycznych w Moskwie,
1881 r.powrót do Warszawy, kontynuowanie studiów medycznych na Uniwersytecie Warszawskim,
1885 r.zakończenie studiów medycznych, rozpoczęcie pierwszej pracy w Wejseje (Litwa),
1886 r.praktyka okulistyczna w Warszawie i Wiedniu, nawiązanie znajomości z Klarą Zilbernik z Kowna, przyszłą żoną,
1887 r.26 lipca – ukazanie się, dzięki posagowi od przyszłego teścia Aleksandra Zilbernika pierwszego podręcznika języka międzynarodowego, podpisanego przez autora pseudonimem „Dr Esperanto”, 9 sierpnia – ślub z Klarą Silbernik,
1888 r.urodziny syna Adama, wydanie pierwszego utworu literackiego – „Zamieć” Puszkina w języku międzynarodowym w tłumaczeniu A. Grabowskiego, urodziny córki Zofii, powstanie pierwszego towarzystwa esperantystów w Norymberdze,
1889 r.rozpoczęcie wydawania pierwszego czasopisma w języku międzynarodowym „La Esperantisto”, wyjazd Zamenhofa do pracy do Cherson (południowa Rosja),
1890 r.powrót do Warszawy,
1893 r.przeprowadzka „za pracą i chlebem” rodziny Zamenhofa do Grodna,
1894 r.ukazuje się pierwszy słownik „Universala Vortaro” autorstwa Zamenhofa,
1895 r.cenzura zakazuje dystrybucji „La Esperantisto” w Rosji, co powoduje upadek czasopisma, gdyż większość prenumeratorów mieszkało w Rosji, rozpoczęcie wydawania czasopisma „Lingvo Internacia” w Uppsala,
1897 r.powrót rodziny Zamenhofów na stałe do Warszawy,
1898 r.Francuz Louis de Beaufront zakłada Towarzystwo Propagandy Esperanta (Societo por La Propagando de Esperanto),
1901 r.francuskie wydawnictwo „Hachette” rozpoczyna wydawanie serii książek w języku esperanto i podpisuje kontrakt z Zamenhofem, pod pseudonimem „Homo Sum” Zamenhof publikuje broszurę w języku rosyjskim – „Hillelizm – próba rozwiązania kwestii żydowskiej” w Sankt Petersburgu, prezentującą jego poglądy filozoficzne i religijne,
1904 r.narodziny najmłodszej córki Zamenhofów – Lidii,
1905 r.pierwszy światowy Kongres Esperanta w Boulogne-sur-Mer (Francja) z udziałem 688 esperantystów z 20 krajów, Zamenhof odznaczony francuzkim orderem „Legii Honorowej”, nieudana próba powołania i inicjatywy Zamenhofa podczas pierwszego kongresu Światowej Ligi Esperanckiej (Tutmonda Ligo Esperantista), ukazanie się „Fundamento de Esperanto” – zredagowanej przez Zamenhofa „bazy języka”, składającej się z części gramatycznej, literackiej i słownika,
1906 r.publikacje Zamenhofa nt. homaranizmu w „Ruslanda Esperantisto”: „Kelkaj rimarkoj pri hilelismo”, i „Kio do estas la homaranismo”, pogromy Żydów w Imperium Rosyjskim m.in. w Petersburgu i Białymstoku, rozpoczęcie wydawania „Pola Esperantisto” w Lwowie,
1907 r.rozbicie w ruchu esperanckim – powstanie z incjatywy Francuzów, na czele z Louis’em de Beaufront języka „Ido”,
1908 r.powołanie Światowego Związku Esperanta (Universala Esperanto – Asocio) z inicjatywy Szwajcara Hectora Hodlera,
1911 r.udział autora esperanta w Międzynarodowym Kongresie Ras w Londynie – Zamenhof przedstawia deklarację, że nienawiść między narodami zniknie dopiero, gdy ludzkość będzie miała wspólny język i łączącą ją religię,
1912 r.nazwanie imieniem Zamenhofa placu w Terrasa w Hiszpanii, podczas 8-go Światowego Kongresu w Krakowie Zamenhof rezygnuje publicznie z pełnienia oficjalnych funkcji w ruchu esperanckim,
1913 r.„Deklaracja o Homaranizmie” – pełna publiczna prezentacja poglądów, odmowa przystąpienia do Żydowskiej Ligi Esperantystów,
1914 r.odsłonięcie pierwszego pomnika Zamenhofa w uzdrowisku Franzbad w Austro-Węgrzech (obecna nazwa – Frantiskovy Lazne – Czechy), wybuch I wojny Światowej przerywa podróż rodziny Zamenhofów w drodze na kongres esperanta w Paryżu,
1915 r.„List do dyplomatów” – wzywający polityków do pokoju i tworzenia świata wolnego od konfliktów religijnych i narodowych,
1917 r.zakończenie tłumaczenia Starego Testamentu, 14 kwietnia – śmierć Ludwika Zamenhofa w Warszawie.
1919 r.nadanie, imienia Zamenhofa ulicy Zielonej w Białymstoku, przy której urodził się twórca esperanta,
1920 r.powstanie, z inicjatywy młodego dziennikarza – Jakuba Szapiro, Towarzystwa Esperantystów im. Zamenhofa w Białymstoku,
1945 r.Leon Kłodecki, były uczeń Jakuba Szapiro, po wojnie wraca do Białegostoku i rozpoczyna nauczanie esperanta,
1959 r.nadanie imienia Zamenhofa Szkole Podstawowej Nr 23 w Białymstoku przy ul. Kościelnej,
1988 r.rejestracja Fundacji im. Ludwika Zamenhofa, nadanie imienia Dr. Ludwika Zamenhofa Dziecięcemu Szpitalowi Klinicznemu – klinice Akademii Medycznej w Białymstoku,
1991 r.ponowna rejestracja Białostockiego Towarzystwa Esperantystów,
1995 r.odbudowa, przez Przedsiębiorstwo Budowlane „Wersal Podlaski, budynku dawnej szkoły talmudycznej, w której funkcjonuje Centrum Esperanto, Białostockie Towarzystwo Esperantystów i Fundacja im. L. Zamenhofa,
2000 r.Ludwik Zamenhof zostaje wybrany przez czytelników „Gazety Wyborczej” Białostoczaninem XX wieku, a przez czytelników „Gazety Współczesnej” – Podlasianinem XX wieku.