| 1859 r. | 15 grudnia – urodziny w Białymstoku, z ojca Marka i matki Rozalii |
|---|---|
| 1869 r. | rozpoczęcie nauki w gimnazjum realnym w Białymstoku, |
| 1873 r. | przeprowadzka do Warszawy, rozpoczęcie nauki w Gimnazjum Filologicznym w Warszawie, |
| 1878 r. | prezentacja kolegom z gimnazjum projektu języka międzynarodowego |
| 1879 r. | zakończenie nauki w Gimnazjum Językowym w Warszawie, rozpoczęcie studiów medycznych w Moskwie, |
| 1881 r. | powrót do Warszawy, kontynuowanie studiów medycznych na Uniwersytecie Warszawskim, |
| 1885 r. | zakończenie studiów medycznych, rozpoczęcie pierwszej pracy w Wejseje (Litwa), |
| 1886 r. | praktyka okulistyczna w Warszawie i Wiedniu, nawiązanie znajomości z Klarą Zilbernik z Kowna, przyszłą żoną, |
| 1887 r. | 26 lipca – ukazanie się, dzięki posagowi od przyszłego teścia Aleksandra Zilbernika pierwszego podręcznika języka międzynarodowego, podpisanego przez autora pseudonimem „Dr Esperanto”, 9 sierpnia – ślub z Klarą Silbernik, |
| 1888 r. | urodziny syna Adama, wydanie pierwszego utworu literackiego – „Zamieć” Puszkina w języku międzynarodowym w tłumaczeniu A. Grabowskiego, urodziny córki Zofii, powstanie pierwszego towarzystwa esperantystów w Norymberdze, |
| 1889 r. | rozpoczęcie wydawania pierwszego czasopisma w języku międzynarodowym „La Esperantisto”, wyjazd Zamenhofa do pracy do Cherson (południowa Rosja), |
| 1890 r. | powrót do Warszawy, |
| 1893 r. | przeprowadzka „za pracą i chlebem” rodziny Zamenhofa do Grodna, |
| 1894 r. | ukazuje się pierwszy słownik „Universala Vortaro” autorstwa Zamenhofa, |
| 1895 r. | cenzura zakazuje dystrybucji „La Esperantisto” w Rosji, co powoduje upadek czasopisma, gdyż większość prenumeratorów mieszkało w Rosji, rozpoczęcie wydawania czasopisma „Lingvo Internacia” w Uppsala, |
| 1897 r. | powrót rodziny Zamenhofów na stałe do Warszawy, |
| 1898 r. | Francuz Louis de Beaufront zakłada Towarzystwo Propagandy Esperanta (Societo por La Propagando de Esperanto), |
| 1901 r. | francuskie wydawnictwo „Hachette” rozpoczyna wydawanie serii książek w języku esperanto i podpisuje kontrakt z Zamenhofem, pod pseudonimem „Homo Sum” Zamenhof publikuje broszurę w języku rosyjskim – „Hillelizm – próba rozwiązania kwestii żydowskiej” w Sankt Petersburgu, prezentującą jego poglądy filozoficzne i religijne, |
| 1904 r. | narodziny najmłodszej córki Zamenhofów – Lidii, |
| 1905 r. | pierwszy światowy Kongres Esperanta w Boulogne-sur-Mer (Francja) z udziałem 688 esperantystów z 20 krajów, Zamenhof odznaczony francuzkim orderem „Legii Honorowej”, nieudana próba powołania i inicjatywy Zamenhofa podczas pierwszego kongresu Światowej Ligi Esperanckiej (Tutmonda Ligo Esperantista), ukazanie się „Fundamento de Esperanto” – zredagowanej przez Zamenhofa „bazy języka”, składającej się z części gramatycznej, literackiej i słownika, |
| 1906 r. | publikacje Zamenhofa nt. homaranizmu w „Ruslanda Esperantisto”: „Kelkaj rimarkoj pri hilelismo”, i „Kio do estas la homaranismo”, pogromy Żydów w Imperium Rosyjskim m.in. w Petersburgu i Białymstoku, rozpoczęcie wydawania „Pola Esperantisto” w Lwowie, |
| 1907 r. | rozbicie w ruchu esperanckim – powstanie z incjatywy Francuzów, na czele z Louis’em de Beaufront języka „Ido”, |
| 1908 r. | powołanie Światowego Związku Esperanta (Universala Esperanto – Asocio) z inicjatywy Szwajcara Hectora Hodlera, |
| 1911 r. | udział autora esperanta w Międzynarodowym Kongresie Ras w Londynie – Zamenhof przedstawia deklarację, że nienawiść między narodami zniknie dopiero, gdy ludzkość będzie miała wspólny język i łączącą ją religię, |
| 1912 r. | nazwanie imieniem Zamenhofa placu w Terrasa w Hiszpanii, podczas 8-go Światowego Kongresu w Krakowie Zamenhof rezygnuje publicznie z pełnienia oficjalnych funkcji w ruchu esperanckim, |
| 1913 r. | „Deklaracja o Homaranizmie” – pełna publiczna prezentacja poglądów, odmowa przystąpienia do Żydowskiej Ligi Esperantystów, |
| 1914 r. | odsłonięcie pierwszego pomnika Zamenhofa w uzdrowisku Franzbad w Austro-Węgrzech (obecna nazwa – Frantiskovy Lazne – Czechy), wybuch I wojny Światowej przerywa podróż rodziny Zamenhofów w drodze na kongres esperanta w Paryżu, |
| 1915 r. | „List do dyplomatów” – wzywający polityków do pokoju i tworzenia świata wolnego od konfliktów religijnych i narodowych, |
| 1917 r. | zakończenie tłumaczenia Starego Testamentu, 14 kwietnia – śmierć Ludwika Zamenhofa w Warszawie. |
| 1919 r. | nadanie, imienia Zamenhofa ulicy Zielonej w Białymstoku, przy której urodził się twórca esperanta, |
| 1920 r. | powstanie, z inicjatywy młodego dziennikarza – Jakuba Szapiro, Towarzystwa Esperantystów im. Zamenhofa w Białymstoku, |
| 1945 r. | Leon Kłodecki, były uczeń Jakuba Szapiro, po wojnie wraca do Białegostoku i rozpoczyna nauczanie esperanta, |
| 1959 r. | nadanie imienia Zamenhofa Szkole Podstawowej Nr 23 w Białymstoku przy ul. Kościelnej, |
| 1988 r. | rejestracja Fundacji im. Ludwika Zamenhofa, nadanie imienia Dr. Ludwika Zamenhofa Dziecięcemu Szpitalowi Klinicznemu – klinice Akademii Medycznej w Białymstoku, |
| 1991 r. | ponowna rejestracja Białostockiego Towarzystwa Esperantystów, |
| 1995 r. | odbudowa, przez Przedsiębiorstwo Budowlane „Wersal Podlaski, budynku dawnej szkoły talmudycznej, w której funkcjonuje Centrum Esperanto, Białostockie Towarzystwo Esperantystów i Fundacja im. L. Zamenhofa, |
| 2000 r. | Ludwik Zamenhof zostaje wybrany przez czytelników „Gazety Wyborczej” Białostoczaninem XX wieku, a przez czytelników „Gazety Współczesnej” – Podlasianinem XX wieku. |